Het zal wel. Maar persoonlijk denk ik dat het klinklare onzin is dat moeders die op een natuurlijk manier bevallen zijn een betere band met hun kind hebben. De BBC schrijft deze week over een onderzoek waaruit zou blijken dat moeders na een keizersnede minder reageren op het huilen van hun baby dan moeders die gewoon zijn bevallen.
De verklaring die de wetenschappers eraan hangen is als volgt: het hormoon oxytocin speelt een belangrijke rol bij het ontstaan van moederlijk gedrag. Bij een natuurlijke bevalling zorgen samentrekkingen ervoor dat dit hormoon vrijkomt. Bij een keizersnede komt ook wel oxytocin vrij maar niet in dezelfde hoeveelheid.
Hersenscans wezen uit dat bij vrouwen die op natuurlijke wijze zijn bevallen, er meer activiteit was in gebieden die niet alleen van invloed zijn op hoe moeders reageren op hun kinderen, maar ook hun stemming reguleren.
Aan het onderzoek deden overigens maar 12 vrouwen mee. Ik vind dat een beetje weinig en heb dan ook zo m'n twijfels bij de conclusies. Maar ja .. inderdaad .. mijn kind is dan ook met een keizersnede ter wereld gekomen. En volgens mij is er niks mis met de band tussen hem en z'n moeder.
Lees ook:Tokofobie viert hoogtij
Lees ook:Iedere moeder kickt op de lach van haar baby
Lees ook:Meer risico op dik kind na keizersnede
Lees ook:Moeder voor Moeders 80 jaar
Lees ook:Speekseltest voorspelt vroege bevalling
Hetzelfde gezeur heb je over borstvoeding, dat borstgevoede baby’s een betere band zouden hebben met hun moeders… ik word daar zo moe van! Je bent er toch zelf bij wat voor band je met je kinderen opbouwt?
Om dezelfde redenen vind ik ook dit onderzoek eigenlijk bijna stuitend, zeker omdat het maar bij 12 vrouwen is getest… door zo’n huis-tuin-en-keuken onderzoek worden de onzekerheden van nieuwbakken moeders nog eens lekker aangewakkerd.
Mijn eerste zoontje is geboren met een spoedkeizersnee, bij 28 weken.
Toen hij lag te vechten voor zijn leven in zij coeveuse en ik bij hem werd gereden, mijn hand op zijn kleine lichaampje legde en tegen hem ging praten, zag mijn partner zijn hartslag van ruim 180 naar ruim 130 zakken. Noem dat maar eens géén band!
Een mindere band na een keizersnee is echt regelrechte onzin!
Oef .. Marion .. kippenvel. Heb een zelfde soort ervaring. Natuurlijk mis ik het dat mijn kindje niet op m’n borst is gelegd omdat hij meteen de couveuse in moest. Natuurlijk had ik hem liever meteen geknuffeld in plaats van drie uur later. Maar we hebben dat later ruimschoots ingehaald. En daar stond wel tegenover dat Kasper de eerste drie uur van zijn leventje in de armen van zijn vader heeft gelegen. Terwijl ik werd dichtgenaaid en op de uitslaapkamer lag, hebben zij samen naar de zonsondergang gekeken. Pappie en zoon hebben daardoor de kans gekregen om een unieke band op te bouwen die de meeste vaders moeten missen omdat de baby bij mammie ligt. Ieder nadeel hep z’n voordeel ..
Moeders met biologische kinderen en geadopteerde kinderen hoor ik altijd zeggen dat er geen verschil is in houden van. En die zijn meestal pas een paar weken/maanden/jaren later pas bij hun kinderen. Dan maakt dat half uurtje ook niet uit. Ik vond persoonlijk een bevalling van 30 uur vervelender als de sectio. En wilde even met rust gelaten worden na 30 uur. Was apetrots maar moest even tot rust komen. En ook allemaal goedgekomen.
Wat voelt iedereen zich aangesproken! Natuurlijk is het niet bij iedereen zo dat na een keizersnede de hechting moeilijk op gang komt, maar ik kan me voorstellen dat dat wel vaker is dan na een natuurlijke geboorte. Persoonlijk heb ik heel veel moeite gehad na de spoed keizersnede en couveuse opname van ons dochtertje. Nu, na een half jaar, begint het pas een beetje op gang te komen. (dit ondanks alle moeite van verpleging, partner en alle anderen om me heel actief bij haar verzorging te betrekken) Toen ze net thuis was kon ik ook echt niet goed met haar omgaan en had ik geen idee waarom ze soms lag te huilen. Ik herkende haar huil ook niet tussen die van andere babies. De psycholoog vertelde dat dit inderdaad wel vaak voorkwam na vooral een spoed keizersnede. Voor mensen als ik is de uitkomst van zo’n onderzoek dan ook heel prettig en haast geruststellend; ik ben dus niet gek en het heeft een aanwijsbare oorzaak dat ik me voel zoals ik me voel.