Nederland kent ze helaas ook. Drama's waarbij kinderen om het leven zijn gekomen op het kinderdagverblijf. Afschuwelijk tragische verhalen zijn het. In Goes stikte enkele jaren geleden een meisje omdat ze op de glijbaan achter een touw bleef hangen. En in Rotterdam kwam een baby van 6 maanden klem te zitten tussen de spijlen van een kapot bedje. Vrijdag kregen de ouders van een half jaar oud meisje de schrik van hun leven in het Vlaamse Zellik. Het kind stikte in haar fruitpapje. Op het kinderdagverblijf …
Het drama vond plaats in kinderdagverblijf 't Kabouterhuisje aan de Brusselsesteenweg in Zellik (Asse). De politie kreeg om 18.30 uur vrijdagavond de melding dat er een zes maanden ouden baby was omgekomen. Het kind had 's middags pap gekregen en was daarna in bed gelegd. Toen ze een paar uur later uit bed werd gehaald was het kind helemaal wit.
Ambulancepersoneel heeft nog geprobeerd om het meisje te reanimeren maar dat mocht niet baten. Het kindje was gestikt. Politiewoordvoerder Daniël Noens zegt in de Vlaamse krant Het Nieuwsblad: ,,De eerste vaststellingen wijzen in de richting van een ongeluk, maar ik kan hier niet meer over zeggen. Verder onderzoek daarover nog uitsluitsel moet brengen. De ouders waren geschokt en werden opgevangen door onze dienst slachtofferhulp."
De omgekomen baby was een meisje van een tweeling.
Lees ook:Vlaamse baby gestorven door wiegendood of vergiftiging
Lees ook:Lange Frans wordt weer vader
Lees ook:Bloedbad in Belgisch kinderdagverblijf
Lees ook:Babylijkje gevonden in Breda
Lees ook:Reinout en Danielle Oerlemans krijgen een meisje
Wat afschuwelijk! Als ouderzijnde het ergste wat je kan overkomen.
HET IS TOG OOK TE BELACHELIJK VOOR WOORDEN! ZIEN JULLIE ZELF NIET IN JE KINDJE OP EEN KINDERDAGVERBLIJF NIET MEER IS DAN EEN NUMMER! NOU MIJN KIND ZAL NOOIT NAAR EEN KINDERDAGVERBLIJF GAAN. IK WERKT NIET IK BEN THUIS BIJ MIJN KIND ZODAT IK MIJN KIND ZIE OPGROEIEN. EN EEN ONGELUK ZIT IN EEN KLEIN HOEKJE, MAAR VOOR DEZE OUDERS VOELT HET ALSOF HUN KINDJE VERMOORD IS! GOEDE LES VOOR MOEDER DIE LIEVER CARIERRE MAKEN DAN HUN KINDEREN NETJES OPVOEDEN!
Sorry Priscilla, maar ik heb nog nooit zo’n dom en ondoordacht antwoord gezien als dat van jou! Is het wel eens bij je opgekomen dat sommige ouders geen keuze hebben en wel allebei moeten werken!? Werkt je partner of heb je een uitkering??? Misschien dat je eerst fatsoenlijk je moerstaal kunt leren, heeft je kind later misschien ook nog iets aan!
hallo,
ik was opzoek naar een site waar ik mijn verhaal ook kwijt kan. toevallig kwam ik jullie reacties tegen.
martine heeft gelijk, soms heb je echt geen keuze. ik ben ook een moeder die parttime werkt en ik breng mijn kinderen 3 dagen naar de opvang omdat ik geen familie hier heb die kan helpen met oppassen en omdat het leven zo duur geworden en van 1 salaris kan je tegenwoordig niet leven.
mijn jongste dochter is 3,5 jaar en heeft twee maanden geleden een ongeluk gehad op de KDV: ‘haar bovenbeen is gebroken tijdens een dansje, er vielen twee kinderen op haar terwijl haar been in een rare positie was’. vertelde de leidster. mijn dochter heeft en maakt nog steeds veel ellende door het ongeluk. ze moest geopereerd worden en heeft momenteel twee pennen in de been die pas na 6 maanden weggehaald moeten(dus een tweede operatie). mijn dochter kan helemaal niets. zij ligt 24 uur op bed, plast en poept in een luier terwijl ze al lang(sinds ze twee was) zindelijk is. daarnaast is zij psychisch helemaal kapot is. zij schrikt in haar slaap, eet en slaapt slecht. mijn hele systeem lijdt onder de situatie. ik ben zelf depressief geworden van de situatie, ik ben het ziekenhuis helemaal zat. want sinds het ongeluk krijgt af en toe infecties door die pennen in haar been. mijn man is zo boos en woedend en wilde aangifte doen en een onderzoek laten starten. ik heb hem tegengehouden want ik wil niet dat mijn dochter ondervraagd wordt door de politie. zij heeft heel veel meegemaakt en kan niets bij hebben. daarnaast ik heb het gevraagd aan de leidsters en zij vertelden dat het puur een ongeluk is. dus ik heb geen aanleiding om ze te beschuldigen of aansprakelijk te stellen….
kortom mijn hele systeem leidt onder de situatie. ik voel me schuldig omdat ik haar naar kdv heb gebracht om te gaan werken. ik voel me nu ook machteloos en kan niets behalve huilen, huilen en nogmaals huilen.
het is een hele mooi meisje die altijd vrouwelijk was. ik zie haar ontwikkeling nu door de situatie stagneren en dat doet me zo een pijn!!! dit was eff mijn verhaal. ik hoop dat ik jullie reacties daarover kan lezen. ik hoop ook op tips/adviezen. bedankt!
Hallo,
Ook in breng mijn kind 1 dag in de week naar het kinderdagverblijf. Natuurlijk is dit als moeder moeilijk, omdat je het liefst bij je kind wil zijn. Maar toch ben ik van mening dat je moet kunnen vertrouwen op het kinderdagverblijf. Thuis zit een ongeluk ook in een klein hoekje.
Dat is nu eenmaal zo met kindjes. En hoe triest het ook is, dit kan iedereen overkomen, ook de beste moeder.